Translate

wtorek, 15 października 2013

Nalewka urodzinowa DIY


Ponieważ zostałam zaproszona na poszóstne urodziny - w sensie że aż 6 osób robiło wspólną imprezę :) - trzeba było coś wymyślić w kwestii prezentów. A ponieważ niedawno zrobiłam większe ilości nalewki z aronii (która jak co roku obrodziła u mojej mamy na działce, a która jak wiadomo jest samym zdrowiem), postanowiłam się tym trunkiem z szanownymi jubilatami podzielić. 

Pytanie powstało: w czym? Czyli w co to wlać? Mama nie miała zapasu piersiówek... Znajomy polecił zakupienie sześciu wiśniówek/cytrynówek lub innych żołądkowych, wypicie ich, no i będę mieć flaszki... Jakoś ten pomysł nie przypadł mi do gustu... Nie po to robię w pocie czoła trunki, żebym miała kupować jakieś sztucznie barwione i identyczne z naturalnym aromatyzowane...

Pozostało zbieractwo... Czasu było niewiele, ale ponieważ mieszkam w dzielnicy, która rokuje :), postanowiłam zaryzykować. W mojej okolicy puste flaszki po różnych trunkach zostawione na chodniku, krawężniku, pod ławeczką, na ławeczce to niemal obowiązkowy element krajobrazu. I nie zawiodłam się! Podczas spacerów z dzieckiem znalazłam nawet więcej, niż potrzebowałam, bo 7 sztuk! Może panowie (i panie) konsumujący zostawiają buteleczki w wyżej wymienionych miejscach (zamiast wrzucać je do kosza) właśnie z myślą o takich jak ja zbieraczach? :) Chcę się powiedzieć, że rzeczywistośc jest bardziej prozaiczna, a kosz zawsze za daleko, ale ponieważ wolę tworzyć sobie w myślach świat piękniejszy i ludzi lepszych, pozostanę przy mojej w ludzi wierze . Tym bardziej, że wszystkie znalezione flaszki posiadały oryginalne zakrętki :) Jakby na mnie czekały...:)

A propos wyrzucania i nurkowania do kosza...Nic w tym przyjemnego, ale niedalej, jak przedwczoraj nie mogłam oprzeć się pięknej sześciennej butelce po wódce ogórkowej (tak, tak "Świeży ogórek" się to nazywało!) i wyciągnęłam takie cudo z kosza na śmieci właśnie... Do ćwiczenia dekupażu na szkle będzie jak znalazł...


Ale wracając do flaszek-piersiówek. Po poddaniu ich wrzącej kąpieli w celu usunięcia etykietek, zanieczyszczeń, bakterii i innych zarazków, napełniłam aroniówką, nakleiłam na cieniutką taśmę dwustronną etykietki ze złotego papieru (akurat został mi po produkcji gadżetów ślubnych). Tekst na szybko wykonany pisakiem czarnym. Pismo ręczne to mój słaby punkt, ale czasu było bardzo mało i bałam się zmagań z drukarką, która w napiętych sytuacjach lubi pokazywać swoje fochy :)

Na koniec "kapturki" z serwetki jesiennej, rafia z odzysku i voila! 
Proste, recyklingowe, od serca... Mam nadzieję, że obdarowanym będzie smakowało. 
Sto lat i na zdrowie!




sobota, 5 października 2013

Drób na desce cz. 2 i wygrane candy


Dawno nie pisałam... Bo i tyle się dzieje! Spełniam moje marzenie... Ale o tym na razie sza! :) Wracając do drobiu - pisałam już o nim w części pierwszej tutaj. Dziś będzie o desce, którą wykonałam jeszcze przed wakacjami na freestyle'owych warsztatach z decoupage u Pani Ani (pozdrawiam!)

Bardzo lubię tą (tę?) dechę, nie wiem dlaczego. Aż nawet zawiesiłam ją sobie na ścianie :). Dopiero dziś udało mi się ją sfotografować. Poszłam z Wojtusiem na spacer i takie mam fotki na łonie Matki Natury :) Nie mogłam się zdecydować, które zdjęcie załączyć, więc daję kilka...


Krótko powiem, że ten kolor niebieski to Decorfin Lavande (nie wygląda, prawda?) , a z pod niego wygląda czerwony - takie połączenie zastosowała na jakimś obrazku Pani Ania i tak mi się ono spodobało, że odgapiłam... 


Środkowe koguty są już znane z deski do krojenia. Koronka z Worka od Mamy (w którym mnóstwo tasiemek i koronek mamy). I miałam uporczywą wizję czegoś czerwonego tam na górze, i z braku laku przykleiłam z tyłu te "pędzelki" z czerwonej rafii. Może niedługo je odkleję...

Z cieniami...
Nie ma jak jesienne światło...

Na koniec pragnę się pochwalić kolejną wygraną w candy! Tym razem jest to komplet przeuroczych podkładek wykonanych techniką pirografii przez złote rączki Riannon z bloga http://tuskulum-riannon.blogspot.com. 
Do pirografii się kiedyś przymierzałam, bo można fajne rzeczy wyczarować w drewienku, ale trudno jest o odpowiedni sprzęt. Ale, może kiedyś... 


Jeszcze raz dziękuję Riannon, a dla wszystkich jesienne pozdrowionka.